Η υπογονιμότητα είναι μια κρίση ζωής που επηρεάζει ασθενείς από όλο τον κόσμο. Οι ασθενείς βιώνουν τεράστια συναισθηματική αναστάτωση ως αποτέλεσμα της διάγνωσής τους και ο κίνδυνος κατάθλιψης, άγχους και δυσφορίας είναι υψηλός.
Αυτό εγείρει ένα από τα πιο επιτακτικά ερωτήματα: η υπογονιμότητα προκαλεί άγχος ή το άγχος προκαλεί υπογονιμότητα;
Η απάντηση μέχρι στιγμής δεν είναι σαφής. Η υπογονιμότητα οδηγεί σε σημαντικό άγχος και οι ψυχολογικές παρεμβάσεις είναι πιθανό να σχετίζονται με μείωση της κατάθλιψης και αύξηση των ποσοστών εγκυμοσύνης. Ωστόσο, ο αντίκτυπος στην έκβαση της θεραπείας δεν είναι οριστικός.
Ενώ είναι απίθανο το άγχος από μόνο του να προκαλεί υπογονιμότητα, το άγχος παρεμβαίνει στην ικανότητα μιας γυναίκας να μείνει έγκυος. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες με ιστορικό κατάθλιψης έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν υπογονιμότητα. Το άγχος λοιπόν μπορεί να παρατείνει τον χρόνο που απαιτείται για την επίτευξη εγκυμοσύνης.
Η αδυναμία φυσικής αναπαραγωγής μπορεί να προκαλέσει αισθήματα ντροπής, ενοχής και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Αυτά τα αρνητικά συναισθήματα μπορεί να οδηγήσουν σε διάφορους βαθμούς κατάθλιψης, άγχους, στενοχώριας και κακής ποιότητας ζωής. Έτσι η πλειονότητα των υπογόνιμων γυναικών δεν μοιράζεται την ιστορία της με την οικογένεια ή τους φίλους της, αυξάνοντας έτσι την ψυχολογική τους ευπάθεια.
Όσο πιο βαθιά μπαίνει η ασθενής στη θεραπεία, τόσο πιο συχνά εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους. Οι ασθενείς με μία αποτυχία θεραπείας εξωσωματικής είχαν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα άγχους σε σύγκριση με εκείνες που δεν είχαν ιστορικό θεραπείας, ενώ οι ασθενείς με δύο αποτυχίες παρουσίασαν πιο συχνά κατάθλιψη.
Μια πρόσφατη βιβλιογραφική ανασκόπηση σχετικά με τον επιπολασμό των ψυχολογικών συμπτωμάτων στην υπογονιμότητα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το 25-60% των υπογόνιμων γυναικών αναφέρουν ψυχολογικά συμπτώματα και ότι τα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης είναι σημαντικά υψηλότερα.
Ειδικότερα:
Η βελτίωση όμως της ψυχικής υγείας είναι πάντα μια νίκη – ακόμη και αν οι μελέτες δεν έχουν αποδείξει άμεση σχέση μεταξύ των θεραπειών και των πιθανοτήτων να μείνετε έγκυος.
Πώς μπορείτε, λοιπόν, να πάρετε τον έλεγχο μιας αρκετά ανεξέλεγκτης κατάστασης για να μειώσετε τις πιθανές επιπτώσεις του στρες στη γονιμότητά σας;
Μπορείτε επίσης πάντα να απευθυνθείτε στον Γυναικολόγο σας για να μιλήσετε για το άγχος που βιώνετε ενώ προσπαθείτε να μείνετε έγκυος. Αυτός μπορεί να σας παρέχει υποστήριξη, όπως ψυχολόγους και ψυχιάτρους, να σας βοηθήσει να νιώσετε ότι έχετε περισσότερο τον έλεγχο της διαδικασίας και να συνεργαστεί μαζί σας για να γίνουν τα πράγματα καλύτερα.
Τελικά μικτά ευρήματα των μελετών σημαίνουν ότι δεν έχουμε πλήρη εικόνα των επιπτώσεων του στρες στη γονιμότητα και τα ποσοστά σύλληψης. Ακόμη όμως και αν το άγχος επηρεάζει τη γονιμότητα, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι το άγχος είναι απολύτως φυσιολογικό – ειδικά αν έχετε πρόβλημα να μείνετε έγκυος.
Ό,τι κι αν συμβαίνει, ο έλεγχος των επιπέδων άγχους είναι πάντα ευπρόσδεκτος. Εάν τα επίπεδα άγχους σας είναι μέτρια και η θεραπεία δεν σας αγχώνει περισσότερο, προχωρήστε! Αλλά αν αυτές οι δραστηριότητες σας κάνουν να αισθάνεστε περισσότερο αγχωμένες, μην πιέζετε τον εαυτό σας. Τούτου λεχθέντος, εάν ο κύκλος σας είναι συχνά ακανόνιστος και βιώνετε υψηλά επίπεδα στρες, μιλήστε με τον Γυναικολόγο σας.
Συμπέρασμα
Δεν είναι σαφές πώς ακριβώς το στρες επηρεάζει τη γονιμότητα. Δεν είναι γνωστό αν τα υψηλά επίπεδα στρες μπορούν να αποτρέψουν την εγκυμοσύνη ή να επηρεάσουν την πιθανότητα σύλληψης μιας γυναίκας. Γνωρίζουμε, όμως, ότι η μείωση του άγχους παρέχει καλύτερη ποιότητα ζωής σε περιόδους έντονων προσωπικών προκλήσεων.
Η μείωση του άγχους μπορεί να επιτρέψει στις ασθενείς να ερευνήσουν, να εξερευνήσουν και να εξετάσουν όλες τις διαθέσιμες επιλογές με μια πιο ξεκάθαρη ματιά. Με τη μείωση του άγχους, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα μιας θεραπείας υπογονιμότητας έναντι μιας άλλης μπορούν να σταθμιστούν και να εξεταστούν πιο αποτελεσματικά.
*Δημοσιευμένο Άρθρο στο https://gonimotita.gr/stres-kai-ypogonimotita-alitheia-i-mythos/